Περισσότεροι από 30.000 ξένοι γιατροί εργάζονται στη Γερμανία – πολλοί από αυτούς είναι ελληνικής καταγωγής. Η Γερμανία θεωρείται ιδιαίτερα ελκυστική χώρα. […]
Οι ασθενείς στο Essen δεν καταφέρνουν καν να προφέρουν το όνομά του. «Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα στην επικοινωνία μας», λέει ο ΩΡΛ Γιώργος Καρατζούλης. Κατάγεται από την Ελλάδα και είναι από το 2009 στη Γερμανία. Την απόφασή του, να πάει στη Γερμανία, δεν την μετανιώνει καθόλου, γιατί είναι ευγνώμων στο γερμανικό σύστημα υγείας.
Δεν είναι ο μοναδικός: Σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό ιατρικό σύλλογο στη Γερμανία εργάζονται συνολικά 2.556 ιατροί ελληνικής καταγωγής. Οι περισσότεροι των 32.548 ξένων ιατρών κατάγονται από την Ρουμανία (2.910), ακολουθούν Έλληνες και Αυστριακοί (2491).
[…] Η μετανάστευση της ιατρικής ελίτ φαίνεται να είναι μία λογική λύση, λόγω εξοικονόμησης χρόνου και χρήματος. «Στην Αγγλία, Σουηδία, αλλά προ πάντων στη Γερμανία μεταναστεύουν οι περισσότεροι νέοι γιατροί, επειδή αντικαθιστούν το απών εργατικό δυναμικό» εξηγεί ο Αντρέας Γκολφινόπουλος, ο οποίος γράφει τη διδακτορική διατριβή του πάνω στο φαινόμενο της σύγχρονης μετανάστευσης στο πανεπιστήμιο του Siegen.
«Στο νοσοκομείο εργάζομαι με έναν Βούλγαρο, μία Ρωσίδα, έναν Ιορδανό και έναν Παλαιστίνιο», διηγείται ο Γιώργος Δαδινός, ο οποίος εδώ και δύο χρόνια εργάζεται στο ορθοπεδικό τμήμα ενός νοσοκομείου σε ένα προάστιο του Bielefeld. «Πρόσφατα ήρθε και ένας γερμανός συνάδελφος στην ομάδα μας».
Το να είσαι γιατρός στη Γερμανία έχει για τους Έλληνες πρόσθετα πλεονεκτήματα. «Εδώ μαζεύει κανείς πάρα πολλή πρακτική εμπειρία», λέει ο κ. Δημάσης. «Το πλεονέκτημα είναι, ότι ο νέος γιατρός εδώ αναλαμβάνει εξαρχής πολλή ευθύνη καθώς και να συντάσσει γραπτά το ιστορικό του ασθενή».
Άρθρα που μπορεί επίσης να σε ενδιαφέρουν:
- Οι 10 καλύτερες ταινίες για να βελτιώσεις τα γερμανικά σου
- Πόσα μαθήματα γερμανικών χρειάζομαι; Πως και που θα μάθω τη γλώσσα;
- Τί είναι το επίπεδο Β2 στα γερμανικά και πως θα το “παλέψω”;
Ο Γιώργος Δαδινός είχε αποφασίσει ήδη πρίν ολοκληρώσει τις σπουδές του να έρθει στη Γερμανία. «Στην αρχή ήμουν με το πρόγραμμα Erasmus στη Φρανκφούρτη» θυμάται ο 27χρονος. Σε αυτό το διάστημα έμαθα πάρα πολλά, γιατί είχα τη δυνατότητα να κάνω πολλά – έπαιρνα αίμα από 30 ασθενείς καθημερινά». Αυτό στην Ελλάδα είναι αδύνατο αλλά και διόλου συνηθισμένο. «Εδώ μαθαίνεις learning by doing», λέει ένας 32χρονος έλληνας καρδιολόγος από τη βόρεια Γερμανία, ο οποίος θέλει να μείνει ανώνυμος.
«Έτσι εξελίσσεσαι ανάλογα με τα καθήκοντά σου». Αυτό ήταν για τον κ. Δαδινό το βασικό κίνητρο. «Ήρθα εδώ, παρόλο που στην Ελλάδα δε χρειαζόταν να περιμένω πολύ για μία θέση».
Αλλά και οι ασθενείς είναι διαφορετικοί
Η κρίση στην Ελλάδα οδήγησε κι άλλους νέους γιατρούς σε αυτή την απόφαση, επειδή οι υπάρχουσες θέσεις στα νοσοκομεία είναι περιορισμένες ακόμα και για τους ειδικευμένους γιατρούς. «Η Ελλάδα και η Γερμανία είναι ακραίες περιπτώσεις» λέει ο κ. Γκολφινόπουλος. «Η ανεργία στην Ελλάδα κυμαινόταν το 2011 στο 12,69%, στην Γερμανία στο 0,7%»
[…] Αλλά όχι μόνο το εκπαιδευτικό και το υγειονομικό σύστημα στη Γερμανία είναι διαφορετικά. Οι ασθενείς είναι επίσης διαφορετικοί. «Ο Έλληνας ασθενής εκφράζει τον πόνο του πιο έντονα», διηγείται ο ΩΡΛ κ. Καρκατζούλης. «Στην αρχή ήμουν λίγο μπερδεμένος με τους γερμανούς ασθενείς». Άλλοι γιατροί πάλι θεωρούν τους γερμανούς ασθενείς πιο απαιτητικούς: δε διστάζουν να παραπονεθούν ακόμη και γραπτά για κάτι.
Η μετάβαση στη νέα εργασία είναι σχετικά εύκολη για τους Έλληνες, οι οποίοι είναι πολίτες της Ε.Ε. και απόφοιτοι 6χρονης φοίτησης. Οι Έλληνες γιατροί έχουν καλή φήμη. Δυσκολίες υπάρχουν παρόλ’ αυτά αρκετές. «Πρέπει να βουτήξεις στα κρύα τα νερά», λέει ο κ. Δημάσης «αλλά αν κάποιος Έλληνας συνάδελφος μου παραπονεθεί, του υπενθυμίζω, ότι δεν είχε άλλη επιλογή».
Κρύος καιρός, ξένο περιβάλλον, μοναξιά
Πρέπει να προσαρμοστεί κανείς στην πραγματικότητα. «Μένω σε μία μικρή πόλη και ψάχνω για δραστηριότητες στον περιορισμένο ελεύθερο χρόνο μου, τον οποίο θέλω να διαμορφώσω όσο πιο ευχάριστα γίνεται». Η καθημερινότητα είναι απαιτητική. «σηκώνομαι κάθε μέρα στις 6 το πρωί και διανύω 30 χλμ. με το αυτοκίνητο». Επιπρόσθετα, ισχυρίζεται ο κ. Δημάσης, «σαν ξένος πρέπει πάντα να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό, για να αφήσεις καλές εντυπώσεις».
Οι πρώτοι δύο με τρείς μήνες, η μεταβατική φάση, είναι ιδιαίτερα αγχώδης. Γιατροί και ιδιαίτερα γυναίκες γιατροί, που μεταναστεύουν με δική τους πρωτοβουλία, αναλαμβάνοντας θέσεις σε απόμερα μέρη, μην γνωρίζοντας καλά τη γλώσσα, πρέπει να ξεπεράσουν πολλά εμπόδια. Κρύος καιρός, νέες ευθύνες, ξένο περιβάλλον, μοναξιά.
[…] Νοσταλγία για την πατρίδα έχουν όλοι. «Πρίν από τρία χρόνια ήμασταν πολύ κοντά να επιστρέψουμε στην Ελλάδα», εξομολογείται ο κ. Δημάσης. «Μετά όμως έγινε γνωστό, ότι στον υγειονομικό χώρο στην Ελλάδα επιβλήθηκε παύση προσλήψεων». Από οικονομικής πλευράς είναι καλά, αλλά οι οικογένειές τους είναι μακριά στην Ελλάδα.
«Ονειρεύομαι, στο μέλλον να δουλέψω στον ιδιωτικό τομέα, για να πηγαινοέρχομαι στις δύο χώρες», λέει ο κ. Δαδινός. «Θέλω να κρατήσω τις θετικές ιδιότητες των γερμανών συναδέλφων, οι οποίοι είναι κοντά στον ασθενή, εξηγώντας την κατάστασή του με λεπτομέρειες, εξετάζοντας την ασθένεια ολιστικά». Εάν ο ίδιος και οι συνάδελφοί του καταφέρουν κάποτε να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους, αυτό μένει ανοιχτό. «Τα τελευταία χρόνια μετανάστευσαν ειδικευμένοι γιατροί στη Γερμανία, οι οποίοι ήταν άνω των 40 ετών και μάλιστα με τις οικογένειές τους», λέει ο κ. Δημάσης. «[…] Δεν μπορεί ν’αρχίζει κανείς συνέχεια από την αρχή».
Πηγή: www.welt.de
Σύνταξη: Ιωάννα Φωτιάδη
Αρχικός τίτλος: “Übernimm Nachtdienste, du schuldest uns was”
Φωτό: fotolia
Μετάφραση και επιμέλεια για Euromedicals: Leonidas Antoniou
Δημοσίευση στο blog: Νοέμβριος 2013