Η επίσημη ονομασία του νοσηλευτή/τριας στη Γερμανία είναι Gesundheits- und Krankenpfleger/in. Αυρό ισχύει επίσημα από τη 1.1.2004, όμως στην καθομιλουμένη συναντούνται ακόμα οι όροι Krankenschwester, Krankenpfleger κλπ.
Εάν κάποιος θέλει να γίνει νοσηλευτής στη Γερμανία έχει τη δυνατότητα, εκτός από πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ, να κάνει μία τριετή (full-time) ή πενταετή (part-time) εκπαίδευση. Η τριετής εκπαίδευση είναι σήμερα το πιο συνηθισμένο εκπαιδευτικό background των νοσηλευτών/τριών στη Γερμανία. Οι απόφοιτοι πανεπιστημίου ανάμεσα στους νοσηλευτές είναι ελάχιστοι.
Άρθρα, τα οποία μπορεί να σε ενδιαφέρουν:
- Προετοιμάζεται μεταρρύθμιση στη νοσηλευτική εκπαίδευση για το 2016 στη Γερμανία
- Μια νοσηλεύτρια στη Γερμανία αλλάζει τα δεδομένα όχι μόνο για γιατρούς και νοσηλευτές
- Τι είναι το επίπεδο Β1 στα γερμανικά και πως θα το “παλέψεις”;
H τρίχρονη εκπαίδευση (Ausbildung zum Gesundheits- und Krankenpfleger) είναι διττή και αποτελείται από το θεωρητικό μέρος στη σχολή (2.100 ώρες) και ταυτόχρονο πρακτικό μέρος σε νοσηλευτικό ίδρυμα (2.500 ώρες). Στο τρίτο έτος υπάρχουν άλλες 1.200 ώρες της λεγόμενης Differenzierungsphase, το οποίο είναι κάτι σαν εξειδίκευση. Το ακριβές περιεχόμενο της εκπαίδευσης θα το βρείτε εδώ (στα γερμανικά).
Ο μισθός του εκπαιδευόμενου νοσηλευτή αυξάνεται σταδιακά μέσα στα τρία χρόνια της εκπαίδευσης:
- 1ο έτος: 916€
- 2ο έτος 977€
- 3ο έτος 1078€
Στη συνέχεια ο βασικός μισθός του νοσηλευτή κυμαίνεται ανάμεσα στις 2.000 έως 3.000€ μικτά. Επιπρόσθετες στο βασικό μισθό (και αφορολόγητες) είναι οι εφημερίες, υπερωρίες, γιορτές, Σ/Κ κλπ.
Η Γερμανία με το μοντέλο της βρίσκεται μόνη ανάμεσα σε ευρωπαϊκά κράτη, στα οποία οι νοσηλευτές/τριες συνήθως είναι απόφοιτοι παν-μίων ή ΤΕΙ. Εάν συγκρίνουμε την ελληνική νοσηλευτική εκπαίδευση με τη γερμανική, θα διαπιστώσουμε καταρχήν πως η ελληνική σε θεωρητικό επίπεδο είναι αρκετά πιο πλήρης από τη γερμανική, τόσο σε πλάτος όσο και σε βάθος. Διαφορά υπάρχει επίσης και στο καθηκοντολόγιο, καθώς το γερμανικό καθηκοντολόγιο είναι πιο περιορισμένο από το ελληνικό (αν υπάρχει κάτι τέτοιο).
Το γερμανικό σύστημα είναι ιατροκεντρικό. Πολλοί υποστηρίζουν, πως συνέπεια αυτού είναι να παρατηρείται συχνά έλλειψη πρωτοβουλίας από τη μεριά των νοσηλευτών. Όμως το γερμανικό σύστημα είναι τόσο καλά οργανωμένο, ώστε να αναβαθμίζει τη δουλειά του νοσηλευτή.
Στο πρακτικό επίπεδο η νοσηλευτική εκπαίδευση ΤΕ στην Ελλάδα αποτελείται από μία πρακτική εξάσκηση έξι μηνών και της ΠΕ τριών μηνών, καθώς και την κλινική εξάσκηση μέσα στα εξάμηνα. Η γερμανική νοσηλευτική εκπαίδευση από την άλλη, λόγω της διττής δομής της, έχει το πλεονέκτημα να είναι κατά πολύ πιο κοντά στην πράξη. Οι εκπαιδευόμενοι έχουν άμεσα τη δυνατότητα να εμπεδώσουν πρακτικά τη θεωρία.
Στη Γερμανία υπάρχουν διάφορα μοντέλα εργασιακής απασχόλησης, εκτός από fulltime 40 ώρες τη βδομάδα π.χ. 20 ή 30 ώρες, μόνο βραδινές/πρωίνές/ΣΚ κλπ. Δεν είναι λίγοι οι εργοδότες, που προσφέρουν θέσεις εργασίας φιλικές προς την οικογένεια. Ένα πολύ ενδιαφέρον μοντέλο απασχόλησης για νοσηλευτές από την Ελλάδα είναι η Beatmungs-WG (βλ. εδώ). Εκτός του ότι είναι ένα πολύ καλό εργασιακό ξεκίνημα σε μία ξένη χώρα, παρέχει πολύ ελεύθερο χρόνο και ταυτόχρονα καλή αμοιβή.
Η τελευταία μεταρρύθμιση στο νοσηλευτικό χώρο ήταν το 2004. Αυτή τη στιγμή 
ακούγεται από επίσημη πλευρά (βλέπε εδώ), πως θα υπάρξει κι άλλη μεταρρύθμιση. Αυτή δε θα είναι μόνο εκπαιδευτικής φύσεως (βλ. εδώ), αλλά θα επηρεάσει και την καθημερινή απασχόληση. Συγκεκριμένα θα μειωθεί η γραφειακή εργασία (Dokumentation), η οποία έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, με αποτέλεσμα να αφαιρείται χρόνος από τη φροντίδα των ασθενών. Επίσης το επάγγελμα του νοσηλευτή πρόκειται να γίνει ελκυστικότερο, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και όσον αφορά το image, ώστε να καταπολεμηθεί η έλλειψη νοσηλευτών που παρατηρείται.
Αξιοσημείωτο είναι το ποσοστό εκπροσώπησης του καθε φύλλου στο νοσηλευτικό χώρο στη Γερμανίας, συγκεκριμένα το ποσοστό γυναικών και ανδρών είναι 86% με 14% αντίστοιχα.
Οι απόφοιτοι του νοσηλευτικού χώρου δε χρειάζεται να ανησυχούν, αν θα βρούν θέση εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας κινείται στο χώρο του ελάχιστου. Το δύσκολο είναι να βρεθεί ένας καλός εργοδότης με την κατάλληλη υποδομή, αλλά και την απαραίτητη κατανόηση και υπομονή για τις ανάγκες ενός νέου εργαζόμενου από το εξωτερικό. Για να πετύχετε κάτι τέττοιο, αξίζει να απευθυνθείτε πληροφοριακά στην euromedicals (εδώ), χωρίς χρέωση και δεσμεύσεις.
Πηγή: Euromedicals & Wikipedia
Επεξεργασία Euromedicals: Leonidas Antoniou
Foto: Contrastwerkstatt
Δημοσίευση στο blog: Μάϊος 2014